İlişki Üzerine

Hepimizin İlişki Üzerine söyleyecek çokca sözü vardır. Deneyimlerimiz, acı ve tatlı tecrübelerimiz belirli yaşa gelen herkes üzerinde belirli bir ilişki ve ilişkisizlik tanımı oluşturmuştur. Çocuklukta ve ergenlikte yaşanan ilişkilerin kavranışı ve derinliği ile ilerleyen yaşlardaki ilişkilerin anlamları farklılık kazanır. İster ekonomik olsun ister psişik olsun tüm ilişkiler bağımlılığa dayanır. Bu noktadan sonra kaygılar ve korkular başlar.

Bir insana aşık olmak ona deli gibi bağlanmak beraberinde kaybetme korkusunu getirir. Kişisel tatminlerimiz için bencil bir tutum sergileyerek, aşkımızda sevgimizde bile kısıtlayıcı, koruyucu,sahiplenici oluruz. Sonucunda ilişki aslında ilişki olmaktan çıkmıştır. Ben merkezli zorlayıcı bir kişisel mutluluğa dönüşmüştür. Elde olanların değeri kavranamaz. Bağımlılığın getirdiği “Kaybetme Korkusu” ile mutlu olmaktan çok “Kaybetmemek” üzerine bir savaş başlamıştır.

Jiddu Krishnamurti’nin “İlişki Üzerine” kitabını okuyarak, şu ana kadar hissettiğim duyguları yanlış değerlendirdiğimi anladım. İlişki çatışmak, sürtüşmek, düşünceleri kabul ettirmek üzerine kurgulandığında tüm bunlardan arındırılmış “Duru Sevgi” arka planda kalır. Asıl sorun ilişkinin “Bağımlılık” ile örtüştürülmesidir.

Jiddu Krishnamurti ve İlişki Üzerine

j.Krishnamurti İlişki Üzerine Kitap Kapağı

Bugüne kadar sevdiğimi düşünerek yaptığım davranışların temelinde kendimi mutlu etmek olduğunu biliyordum. Ancak durumun bu kadar vahim olduğunu kavrayamamıştım. Kendi mutluluğumuz için topluma, çevreye ya da bir başkasına bağımlıysak, bağımlı olduklarımız bizim için feda edilemez, elden çıkarılamaz olurlar. Sımsıkı sarılırız onlara. Ancak bu şekilde kendimizi güvende, rahat ve istenilen olarak kabul ederiz.

Hayatımızı ilişkilerimiz olmadan sürdürmek mümkün değil. Ancak biz tüm ilişkilerimizi kişisel ve sahiplenici bir sevgiye dayandırıyoruz. Bu şekilde sevgimizi kendimize ve karşımızdakine acı verecek bir araç haline getiriyoruz.