Terk eden sevgiliye mektuplar – 2
Bu sabah her zaman yaptığım gibi Kadıköy – Beşiktaş vapurundaki yerimi almıştım. Görevli, halatı iskeleden gemiye atarken, bende kendimi gemiye atmış düşmemek için soğuk demir gövdeye sarılmıştım.
İlk defa, bu gemiler için “ soğuk demir” hissi uyanmıştı içimde.
Kendimi tahta merdivenleri çıkarken buldum, ayaklarım beni yine aynı koltuğa götürüyordu. Çünkü, Haydarpaşa ve Kadıköy sahili en güzel o koltuktan görünürdü. Güne saatler önce başlamış martılar kahkahalar atar, arka plandaki kasvetli şehre inat usta manevralarla sabah sporlarını yaparlardı. Kanatlarının altında, Demir yollarının amblemi göründü yine. O demir simgeyi kalbe benzeten başka birileri daha var mıydı acaba İstanbulda. Duvarları kararmış, yıllara meydan okuyan Haydarpaşa’yı selamladım yine.
İlk defa, Haydarpaşa için “Kararmış” hissi uyanmıştı içimde.
“Çay, portakal, tost, ayrannnn” sesini duyduğumda, vapura gecikmeme sebep olan simitlerimi çıkartmıştım bile. “İki çay” diye seslenecekken, yalnızlığım vurdu beynimin hücrelerine. Sesim çıkmadı, elimdeki iki kuru simide bakarak “bir çay” diye seslenemedim.
İlk defa, sabahın çıtır simitleri için “ kurumuş” hissi uyanmıştı içimde.
Sabah ayazı yüzümde dolanırken, kafamı çevirdim sağıma. Herkesin yakaları ayaklanmış, soğuğa isyan eder gibiydi. Boyunlar yok olmuş, montların içine sinmişti. Yalnız yolculuk eden herkes için, hava güneşliydi ama bir o kadarda soğuk. Arka tarafta oturan bir çift haricinde herkes yarı uyur haldeydi. Onlarsa sabahın güneşli soğuğunun tadını çıkartıyolardı.
İlk defa, bu koltukta “Soğuk” hissi uyanmıştı içimde.
Kız kulesi hikayeleriyle büyümüştüm. Hayallerim vardı çocukken “Kız Kulesi” ve “Galata Kulesi” ile ilgili. Sonuçta her ne olursa olsun onlar birbirlerini görürlerdi. Hiç kavuşmasalar da, aralarındaki uzak mesafeye rağmen birbirlerini hep gözlerlerdi.
İlk defa mesafenin “çok uzak olduğu” hissi uyanmıştı içimde.
Sen varken hiç yalnız başıma yolculuk etmemiştim ben. Sen olmasan da yanımda, hiç yalnız olmamıştım ben bu vapurda. Hiç bu kadar “soğuk” , “kararmış” , “kurumuş”, “yalnız” hissetmemiştim ben.
İlk defa yalnızlığım ve ben yolculuk ediyorduk. Yeni tanımaya başladım onu senin yokluğunda. Ve inanır mısın? Hiç sevmedim ben onu !!!
Benzer Konular:
